Głos

We wrzawie świata zgubić własny głos,

Widzialność marzeń, w bezseną wierzyć noc.

Zapatrzyć się w niebo, oddychać życiem

I w śpiewie ptaka, i w zgiełku dni-



-płynąć, płynąć, płynąć w pochodzie

Tak podobnych do siebie dni, nocy.

Płynąć, płynąć pokoleniami

Ze zdartymi od krzyku ustami.



Cyrkowym sercem uwierzyć by iść

W niepowstrzymanym pochodzie życia.

Z taneczną wiarą we własny świat,

Wśród tylu zdarzeń, przez tyle lat.



Płynąć, płynąć, płynąć w pochodzie

Tak podobnych do siebie dni, nocy.

Płynąć, płynąć pokoleniami

Ze zdartymi od krzyku ustami.



Zdartym sercem uwierzyć jeszcze raz,

Oddać swe ciało na popiół i blask.

Cyrkowym krokiem w nieznaną dal,

W niepowstrzymanym pędzie dnia.



Płynąć, płynąć, płynąć w pochodzie

Tak podobnych do siebie dni, nocy.

Płynąć, płynąć pokoleniami

Ze zdartymi od krzyku ustami.